Heb je wel eens ervaren dat je wereld ineens op zijn kop lijkt te staan? Als dat zo is dan vraag ik je met me mee te gaan naar een middag ergens in Februari 2002. Ik ben in het Sint Maartenskliniek in Nijmegen op consult bij een orthopeed. Er zijn net foto’s en een MRI-scan van mijn heupgewrichten gemaakt, vanwege aanhoudende pijn. De chirurg pakt de foto’s erbij. ‘Zo… begint hij… wat we al vermoeden en ook op de foto’s en MRI te zien is, is dat U slijtage in uw beide heupgewrichten heeft. U heeft een aangeboren heupdysplasie. Ik schrik van zijn woorden. Wat heb ik? Schiet er door mijn hoofd. Heup.. wattes?
Hoe kan dat nou? Ik ben pas 23 jaar! Ben ik dan nu al versleten? Ik heb heel veel vragen, alleen mijn brein kan de informatie nog niet zo goed bevatten. Of wil het misschien nog niet geloven. Gelukkig zit mijn ‘kersverse’ echtgenoot erbij en luistert mee. Later gaan we weer naar huis met wat folders en een wachttijd indicatie voor de eerste operatie. Mijn wereld staat op zijn kop! Ik schiet van verdrietig naar boos, naar verbaast en ongeloof. Mijn lijf protesteert ook! Van de één op de ander dag heb ik veel meer pijn. Alsof mijn lijf ‘op’ is. Nu voel ik me ook ineens oud en versleten en elke beweging doet pijn.
Ik hoef niet lang te wachten op de eerste operatie en alhoewel het best pittig was heb ik goede moed. Het gaat zo goed dat de 2e operatie binnen 6 maanden plaats vindt. De ander heup is immers ook versleten. Hoppa! Dacht ik nog… dat doen we even. Ik ben jong en sterk. Oef… ik heb me vergist. Waar ik dacht ‘dat doen we even’ beland ik nu in een volle stop. Protest in mijn lijf waar mijn hoofd wel wil. Wat begon als goede moed veranderd in wanhoop. Komt dit nog goed? Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Ik verlies een beetje het vertrouwen in mijn eigen lijf.
Gelukkig heb ik een hele goede en wijze fysiotherapeut die me door deze zware periode heen loodst. 3 jaar lang heb ik met ups en downs gerevalideerd. Mijn lichaam heelde prima en de operatie was geslaagd. Alleen mijn mindset en mentaliteit bleef me flink in de weg zitten. Steeds wilde ik te snel en te veel. Doorzetten en pushen tot het uiterste… Met uiteraard een ‘afstraffing’ in de vorm van spanning en pijn als gevolg. Soms betekende dit echt heel erg veel pijn en was ik dagen lang geveld. Het was een lijdensweg.
Alleen mijn mindset moest veranderen. Maar hoe dan? Inmiddels waren we ook al weer zo’n 10 jaar verder en had ik een levenspatroon ontwikkeld. Niet een hele succesvolle, maar ik wist niet beter. Ik probeerde er zo goed als ik kon mee te leven, met de pijn en het mentale ongemak. Ik zocht antwoorden in het fysieke lijf; spieren, gewrichten, pezen en het zo soepel mogelijk houden van mijn lichaam.
Ik heb er mijn vak van gemaakt en ben een eigen onderneming als massage therapeut gestart, waar ik ontzettend veel geleerd heb over hoe het lichaam fysiek reageert bij (chronische) blessures. Ik heb hier ook veel mensen mee geholpen. Maar een echte oplossing was het ook niet. Veel pijnklachten bleven op den duur terug komen, alsof er nog iets anders te doen was. Maar wat? Daar kon ik mijn vinger nog niet op leggen, ook voor mijzelf niet.
Mijn eigen ‘redding’ kwam toen ik een bodywork sessie ontving van een collega, die gespecialiseerd is om het hele lichaam en vooral het zenuwstelsel te laten ontspannen. Echt een hele diepe ontspanning, zowel lichamelijk als geestelijk. Na die sessie had ik geen pijn! Dit kwam later wel weer terug, ik ging namelijk (weliswaar in mindere mate) gewoon door met mijn bekende en vertrouwde levenspatroon. Maar het had me wel de ogen geopend. Ik vond dit razend interessant!
Vanwege deze interesse en om meer te leren over onze mind(set) ben ik een opleiding tot NLP coach en daarna hypnotherapeut gaan doen. Daarnaast ben ik me gaan verdiepen in allerlei manieren om mijn lichaam en zenuwstelsel tot rust te krijgen. Geen specialist of arts had mij ooit op dit inzicht gewezen, althans niet in mijn omgeving of netwerk. Dat is toch gek, want ik ben echt niet de enige die hier mee gebaat is.
Ik kwam in een, voor mij tot dan toe, onbekende wereld terecht van hoe mijn brein werkt, wat gevoelens en emoties met mijn lijf doen. Wat ik geloofde en wat ik tegen mezelf bleef zeggen (niet zeuren maar doorgaan). En ook lichaamsbewustwording (het voelen in mijn lijf), mindfulness, meditatie, hypnose en noem maar op. Allemaal met als doel de verbinding tussen mijn lichaam en geest te (her)ontdekken, wat één geheel en volkomen in samenhang is. En het hervinden van een betere balans in mijn algehele welzijn.
Door deze kennis en toepassing leerde ik om tot rust te komen en mijn mindset aan te passen aan mijn lichaam in plaats van andersom. Ik leerde pijn los te laten, pijn dat ik te lang had genegeerd als boodschap vanuit mijn onderbewuste brein. Ik leerde mijn eigen grenzen beter kennen. Ik leerde luisteren naar mijn lichaam. En zo kon ik stoppen met lijden. Wat een verademing en vrijheid!
Eind 2019 ben ik opnieuw geopereerd omdat de slijtage voor schade had gezorgd. Weer een flinke operatie maar dit keer met een heel fijn en goed herstel. Alleen de eerste paar dagen heb ik zware pijnstillers gebruikt, maar na 3 weken was ik weer helemaal medicijn-vrij en na 7 of 8 weken liep ik zonder krukken. Na een jaar volledig genezen, herstellen en revalideren ben ik weer waar ik wil zijn. Ik ga nog naar hydrotherapie en doe yoga oefeningen. Dit is voor mij de beste bewegingstherapie, zodat ik sterk en soepel blijf. Daarnaast gebruik ik natuurlijk alle kennis en tools die ik geleerd heb op mezelf toe.
Ik blijf ook doorleren en deel al mijn kennis met mijn cliënten, omdat ik van mening ben dat er meer mogelijk is dan we zelf misschien kunnen bedenken. Wie open wil staan voor een andere kijk op chronische pijn, kan dit het verschil maken tussen lijden en bevrijden van onnodig veel pijn. Ben ik helemaal pijn vrij? Nee, maar pijn is nu gewoon een normaal en acceptabel onderdeel van mijn leven geworden, waar ik met respect en wijsheid mee om ga. Ik hoef er niet meer tegen te vechten en dat maakt dat de pijn ook niet meer hoeft te ‘schreeuwen’ om gehoord te worden. Ik ben nog steeds pijn-medicijn vrij en heb me voorgenomen dat nog een hele tijd vol te houden.
