Een groot deel van ons leven zijn we aan het werk. En of je nu zelfstandig ondernemer, manager of teamlid bent, werkgeluk is essentieel om het beste uit jezelf naar boven te halen. Het probleem is alleen dat die voldoening – de basis voor werkgeluk – bij veel mensen ver te zoeken is. Vaak wordt werk als een noodzaak gezien, je hebt een inkomen nodig.

Daarom is het mijn streven om iedereen het ultieme werkgeluk te laten ervaren. Niet alleen voor een paar dagen, maar voor altijd.

Dweilen met de kraan open

Ik ben Margot Corporaal, als interim projectleider integratie en consultant in procesmodellen werd ik 10 jaar lang door middelgrote tot grote organisaties ingehuurd om de interne processen onder handen te nemen. Hun planningen liepen namelijk altijd uit, deadlines werden niet gehaald, er was teveel werkdruk en teveel ziekteverzuim.

In veel gevallen was ik niet de eerste consultant die orde kwam scheppen. Om de drie jaar moest er iemand komen om de problemen op te lossen, want dezelfde issues kwamen telkens weer terug.

Ik stak dan mijn handen uit de mouwen: ik keek waar het misliep, gaf mijn advies, werkte aan de procesverbeteringen en ging door naar mijn volgende opdracht. Maar als ik dan een paar jaar later weer iemand van de organisatie die ik eerder hielp tegenkwam, bleek dat er inmiddels weer naar een nieuwe consultant werd gezocht. De problemen waren niet blijvend opgelost, iedereen was weer in zijn vaste gewoontes weggezakt.

Dit maakte me moedeloos. Wat ging hier nu mis? Het voelde alsof ik aan het dweilen was terwijl de kraan vol open stond.

Altijd dezelfde problemen

Na al die jaren als consultant kon ik vaststellen dat de problemen bij alle organisaties nagenoeg hetzelfde waren. Er was teveel werkdruk en stress, reguliere medewerkers zaten niet lekker in hun vel en managers waren vooral brandjes aan het blussen. Als schuldige van deze problemen werden de interne processen aangewezen, het liep niet lekker, dus dat moest verbeterd worden.

Maar als ik dan op de werkvloer met medewerkers sprak, kreeg ik vaak te horen dat ze teveel werk hadden. En dat dat voor een groot deel ook nog eens werk was dat ze helemaal niet leuk vonden. Bij iedere procesverbetering kwamen er meer bureaucratische en administratieve taken bij, waardoor hun werkdruk steeds meer toenam. Bovendien voelden deze medewerkers zich niet gewaardeerd of gehoord.

Uitgeblust en futloos

Dat alles zette me aan het denken. Deze mensen, het werkelijke kapitaal van de organisatie, had geen werkgeluk. Ze haalden geen voldoening uit hun werk. Het was eerder alsof ze iedere dag weer een gevecht tegen de bierkaai moest leveren. Met zo’n uitgebluste, futloze instelling heb je geen zin in je werk. Je bent niet vooruit te branden, bent niet gemotiveerd en haalt dus ook niet het beste uit jezelf naar boven.

Mijn conclusie was dat de oorzaken van de problemen van die organisaties niet bij de processen lagen, maar bij het gebrek aan werkgeluk van de medewerkers. Gelukkige medewerkers ervaren namelijk minder snel stress, zijn veel productiever en zijn ambitieuzer.

Ik kon me dus wel bezighouden met het verbeteren van processen, maar datgene wat werkelijk op orde gebracht moest worden, waren de omstandigheden van de medewerkers. Als zij meer werkgeluk zouden hebben, zouden die processen vanzelf beter gaan lopen. Maar ja, hoe verbeter je het werkgeluk van tientallen mensen tegelijk?

Wat houdt werkgeluk nu eigenlijk in?

Als je een zelfstandig ondernemer bent, is het vrij makkelijk om te definiëren wat werkgeluk voor je inhoudt. Je wil bijvoorbeeld iedere dag om 12:00 een lange wandeling maken om je hoofd leeg te maken. Daarna kun je weer opgefrist en vol energie aan het werk. Of je wil meer tijd om aan je persoonlijke ontwikkeling te werken. Dan ruim je iedere dag wat tijd in om een online training te volgen, interessante podcasts te luisteren of een boek te lezen dat je verder helpt.

Als je een manager in een organisatie bent, wordt het een stuk ingewikkelder. Je kunt medewerkers nu eenmaal niet dwingen om meer werkgeluk te ervaren. Het is een abstract begrip en heeft voor iedereen een andere inhoud. Voor de een bestaat het ultieme werkgeluk uit een betere koffiemachine en de mogelijkheid om in de pauze een potje tafelvoetbal met collega’s te spelen. De ander heeft meer behoefte aan zelfontwikkeling en groeimogelijkheden.

Het is dus belangrijk om mensen zelf te laten bepalen hoe zij zelf hun werkgeluk kunnen vergroten en om hen de mogelijkheden te geven om de beste versie van zichzelf te worden. Als je in loondienst werkt, heb je nu eenmaal in veel gevallen niet de ruimte om zomaar een uur te gaan wandelen of om op je gemakje een podcast te luisteren zodat je als persoon verder kunt groeien. En dat terwijl dat soort zaken, zulke ‘vrijheden’, juist wel bijdragen aan je werkgeluk.

Procezza to the rescue

Ik kwam op de slotsom dat de weg naar werkgeluk voor de gemiddelde werknemer minimaal het volgende in moest houden:

• Hun werk moet worden toegewezen op basis van hun competenties en voorkeuren en niet op hun functietitel. Zo halen ze meer plezier uit hun dagelijkse werk.
• Mensen moeten zelf de mogelijkheid krijgen om hun toegewezen taken in te kunnen plannen. Dan is er minder gevaar voor een te hoge werkdruk;
• In die persoonlijke planning moet er ook ruimte voor eigen interesses zijn. Ruimte om even te kunnen mediteren, een interessant artikel over technologische ontwikkeling te lezen of om een podcast over mindset te luisteren.

Deze onderdelen komen allemaal terug in Procezza: een tool die op basis van werkgeluk processen verbeterd. Samen met een team van experts heb ik afgelopen jaar hard gewerkt om dit te ontwikkelen en ik ben ontzettend trots op het eindresultaat.

Met Procezza heb ik echt het gevoel dat ik de wereld een stukje mooier maak. En ja, we zijn ook druk bezig om een versie voor ZZP-ers te ontwikkelen. Zo kun je ook als zelfstandig ondernemer nooit vergeten om niet alleen goed voor je klanten te zorgen, maar ook voor jezelf!