Wie ben je?

Mijn naam is Henriëtte Swartjes en 41 jaar jong. Vanuit passie, enthousiasme, verbinding met andere mensen en geloof leef ik mijn leven, samen met mijn man, dichtbij het Zeeuwse strand.

Ik ben geboren in Zoutelande (ja, van Bløf “Blij dat je hier bent”), heb daar 8 jaar gewoond en ben daarna met mijn ouders en broertjes en zusje naar Kampen verhuisd, vanwege het werk van mijn vader. Vervolgens ben ik in Rotterdam op kamers gegaan tijdens mijn studie Algemene Economie aan de Erasmus Universiteit om vervolgens in Biggekerke (5 km van Zoutelande) neer te strijken vanwege de liefde.

Mijn grote hobby is (beach)volleybal. Op mijn 8^e jaar ben ik in de zaal begonnen, via diverse verenigingen zelfs in de 1^e divisie (op 1 na hoogste niveau in NL) gespeeld, maar vorig jaar gestopt vanwege blessures (o.a. aan achillespezen), omdat die voor mijn werk in mijn bedrijf Strandsport Zeeland niet echt handig zijn. Beachvolleybal heb ik rond het jaar 2000 ontdekt en vind ik leuker en veelzijdiger dan zaalvolleybal. Beachvolleybal speel ik in de zomer nog steeds, gewoon met vrienden en familie. Ik heb wel de ambitie gehad om dit op niveau te spelen, maar dat kwam gewoon niet goed uit met mijn werk.

Per 1 maart ben ik begonnen met een baan van 2 dagen als coördinator van het inloophuis Sta op Zorg in Vlissingen, onder de paraplu van De Hoop GGZ. Het afgelopen jaar heb ik weinig met groepen op het strand kunnen staan en ik had altijd al de behoefte om meer zingeving vanuit mijn geloof aan mijn werk toe te voegen. Dit lukte niet goed in mijn bedrijf en toen kwam deze vacature voorbij. Ik zit hier nu echt op mijn plek en hou Strandsport Zeeland gewoon aan voor de overige dagen, omdat het strand wel mijn domein is en ik het heerlijk vind om mensen met plezier in beweging te krijgen.

Wat heb je gedaan voor je begon met ondernemen?

Dat is een onlogisch verhaal, maar heeft me wel gemaakt tot wie ik nu ben en heeft me ook geleerd dat alles wat je doet, altijd wel weer een keer van pas komt.

Na mijn studie Algemene Economie heb ik open sollicitaties gestuurd voor beleidsmedewerker bij provincie en gemeenten. Er waren geen vacatures, maar ik kreeg mijn sollicitaties ook per kerende post weer terug, dus schoot niet echt op.

Omdat ik bedrijfsadministratie ook wel leuk vond, heb ik online de cursus MBA en Loonadministratie gedaan en werd ik ondertussen aangenomen bij een administratiekantoor. Dit liep niet helemaal vlekkeloos, zodat ik hier na 1,5 jaar met bijna een burn-out uit kwam. Het feit dat mensen op het strand vragen of je aan het afvallen bent, liegt er dan niet om. Hierdoor ben ik bij een loopbaancoach terecht gekomen, die mij enorm goed geholpen heeft en mij min of meer naar het ondernemerschap heeft geleid.

Ik heb het best wel even zwaar gehad met het idee dat ik 6 jaar Algemene Economie/Beleidseconomie gestudeerd had, maar daar niets meer mee deed. Nu, terugkijkend, kan ik de balans opmaken: met de theoretische kennis zelf van die studie doe ik niet meer zoveel, maar ik heb wel een academische denkwijze meegekregen, geleerd hoe het in de ambtenarij werkt en geoefend met het schrijven van beleidsstukken. En dit kan ik weer toepassen in mijn bedrijf om de zaken helder te beschrijven (ik heb collega’s in de buitensport wel eens horen zeggen dat ze geweldige ideeën hebben, maar ze niet op papier krijgen) en in de contacten die ik ook moet hebben met diverse instanties als je op openbaar terrein (strand) je activiteiten doet. Door het werk op het administratiekantoor heb ik heel goed inzicht in mijn eigen financiën en kom ik niet snel voor verrassingen te staan.

Waarom heb je voor het ondernemen gekozen en hoe ben je op het idee van je onderneming gekomen?

Zoals gezegd heeft mijn loopbaancoach mij die kant uit geleid en daar ben ik tot op de dag van vandaag nog blij mee!

Mijn man organiseerde al jaren een groot beachvolleybaltoernooi op het strand van Zoutelande. In de loop van de tijd heeft hij de materialen van heel wat beachvolleybalvelden bij elkaar gespaard. En die stonden een heel jaar werkeloos opgeslagen in een loods, tot het jaarlijkse beachvolleybaltoernooi. Heel af en toe kregen we wel eens de vraag van een bedrijf of andere organisatie of ze onze materialen mochten huren. Dat vond ik erg jammer en ik liep al een tijdje met het idee dat we daar toch meer mee zouden kunnen.

Ik ben dus gewoon begonnen vanuit de omstandigheden waarin ik op dat moment zat en vanuit mijn passie voor beachvolleybal. De risico’s die ik liep, waren nihil, dus wat hield mij tegen? Ik heb mij goed voorbereid door een ondernemingsplan te schrijven en mee te doen aan de Leen van Gelderprijs (wedstrijd ondernemingsplan schrijven in de provincie Zeeland). Hierbij kreeg ik hele goede feedback op mijn ondernemingsplan, o.a.: ‘waarom alleen beachvolleybal en geen andere sporten?’  Mijn idee was dat ik alleen maar kon doen waarin ik goed was, en dat was beachvolleybal. Uiteindelijk heeft deze commissie het hartstikke goed gezien, want 3 jaar later heb ik inderdaad het aanbod uitgebreid (mede n.a.v. vraag daarnaar) met andere beachsporten en een zelf ontwikkelde Zeeuwse meerkamp en heb ik het bedrijf Strandsport Zeeland zoals het nu is. Achteraf gezien had ik het ook niet anders willen doen, want ik heb nu kunnen meegroeien in het vergroten van mijn aanbod. Destijds was ik daar nog niet klaar voor.

Hoe combineer je het ondernemen met alle andere activiteiten op je dag?

Op dit moment is dat niet zo moeilijk, want ik kan en mag gewoon niet veel met Strandsport Zeeland (en het perspectief is er ook nog niet). 2019 was mijn laatste normale bedrijfsjaar, want mijn seizoen loopt ruwweg van april t/m oktober. Kan iets eerder of later zijn, afhankelijk van het weer. In de winter is het vooral bureauwerk, tijd voor vakantie, materiaalbeheer en planning voor het volgende seizoen. Dat werk is goed te plannen rondom alle andere activiteiten, zoals volleybaltrainingen, activiteiten van de kerk, etc. In het seizoen zelf is het ‘gaan met die banaan’, dus ik moet zorgen dat al het voorbereidende werk al eerder is gedaan.

2020 was voor mij geen normaal bedrijfsjaar en heeft mij wel stilgezet bij wat ik belangrijk vind. En dat is gezondheid (met zoveel als mogelijk afwezigheid van stress), familie, relaties, samen met mijn man genieten van het strandleven. Ik heb me daarom ook voorgenomen om scherpere keuzes te gaan maken in welke opdrachten ik aanneem en welke openbare activiteiten ik zelf nog organiseer en met welke frequentie (zoals bijvoorbeeld de jaarlijks terugkerende Badkoerier Zomeravond Beachvolleybal Toernooien = 6 weken lang 3 avonden per week in juli en augustus).

Balans in mijn leven is voor mij dus heel belangrijk. Enerzijds geven, anderzijds ontvangen. Deze balans heb ik geleerd door breinkennis op te doen en dit in de praktijk te brengen. Ontvangen doe ik door zelf te genieten, buiten te zijn, nieuwe en vooral gezonde recepten te koken (ik sta echt veel langer in de keuken dan anders), wandelgesprekken met anderen die mij inspireren, studeren, lezen. En vanuit die volheid hoop ik weer uit te kunnen delen aan anderen: in enthousiasme en plezier tijdens de strandactiviteiten met groepen, in mijn werk als coördinator in het inloophuis, als liefhebbende vrouw van mijn man.

En: ik heb blijkbaar ruimte genoeg om een nieuw bedrijf op te gaan zetten, waarin ik vanuit mijn ervaringen anderen wil gaan coachen m.b.v. breinkennis – voeding – beweging – geloof. Voor mijzelf zijn die 4 onlosmakelijk met elkaar verbonden en het zorgt ervoor dat ik zelfverzekerd, vrij en gelukkig kan leven. En dat gun ik anderen ook zo graag!

Wat maakt jouw onderneming uniek?

Dat zijn 3 dingen:

1. Hoe ik de opdrachtgever betrek in het proces van aanvraag tot wij op het strand staan. Ik vind het belangrijk om achter de aanvraag van een activiteit de mensen te zien. Je hebt er helemaal niets aan als je een (in jouw ogen) super leuk en gaaf programma neerzet, maar de deelnemers liever iets anders hadden willen doen. Door ervaring heb ik dit moeten leren. Om met Simon Sinek en zijn ‘Golden Circle’ te spreken: Waarom wil je een bedrijfsuitje of teambuilding doen? En pas dan naar het ‘hoe’ en ‘wat’ gaan. Ik werkte ook eerst vanuit het ‘wat’, maar dan sla je geregeld de plank mis.
2. Mijn beachsportmaterialen. Hierin kan ik soms wat doorslaan, maar als rasechte beachvolleybalster gruwel ik dus van een beachvolleybalnet dat in het midden ongeveer op de grond terecht komt. Bij mij hangt het net strak! Maar ook vanuit een stuk veiligheid zijn goede materialen gewoon noodzakelijk, ja, ook op het strand! En ik hou van het neerzetten van sfeer: wij hebben groene afzetschermen (die heeft echt niemand anders!), waarmee we de activiteiten afzetten. Zo creëren wij een stukje strand, speciaal voor de groep. Hieraan kan dan ook nog een spandoek van de betreffende organisatie worden opgehangen en je hebt gelijk een stukje eigenheid. Palmboompje erbij en er hangt gelijk een ontspannen sfeer.
3. Mijn idee dat je moet doen waar je goed in bent, zoals al eerder opgemerkt. Ik werk veel samen met andere ondernemers, bijv. buitensport- en watersportondernemers. Zij zijn goed in hun tak van sport, ik in de mijne. En het mooie is dat we allemaal zien dat we daardoor hele mooie combinaties voor groepen kunnen maken, terwijl we gewoon doen wat we zelf het leukste vinden, namelijk onze eigen activiteiten. Ik selecteer hierin overigens wel, want ik vind de manier van dienst verlenen (professioneel, oprecht, enthousiast) heel belangrijk. Je hebt niets aan mooie materialen en gave activiteiten, terwijl er in de begeleiding van alles aan rammelt. Alles voor het creëren van de optimale omgeving, waarin de groep centraal staat en de deelnemers alle ruimte hebben en voelen om elkaar te ontmoeten en met elkaar te ontspannen. Dat zorgt uiteindelijk voor de beste verbinding, waar vaak als niet-genoemd doel toch naar verlangd wordt.

Is er iets binnen het ondernemen dat je hebt onderschat?

Jazeker. Allereerst dat mensen totaal geen idee hebben wat je ervoor moet doen voordat alles op het strand staat. Alsof het zo vanuit de lucht komt gevallen en klaar staat. En dat je daarom dus een bepaalde prijs vraagt. Bijvoorbeeld: als een groep om 2 uur ‘s middags een activiteit wil doen en het is die dag heerlijk weer. Dan ben ik dus al ‘s morgens om een uur of 10 op het strand om alles neer te zetten. Waarom? Omdat de badgasten die naar het strand komen niet speciaal voor mij een stuk strand vrij houden. Die gaan niet vlakbij elkaar liggen, maar juist verspreid. Zeker als ik activiteiten heb die wat meer strand innemen, zal ik dat stuk strand graag willen ‘reserveren’. En niets is zo vervelend als aan mensen te vragen of ze een stukje verderop willen gaan liggen met al hun spullen.

Daarna: er wordt vaak gezegd: ik ga ondernemen omdat ik vrijheid wil. Het viel me tegen hoe snel ik, zeker in het seizoen, geregeerd werd door mijn agenda en alle opdrachten. Met de keuze die ik nu heb gemaakt, durf ik veel beter te selecteren. En juist dàt geeft vrijheid en rust. Dat is iets dat ik ook graag aan beginnende ondernemers wil meegeven, die graag vrijheid willen: ga eerst bedenken hoe jij je leven wilt inrichten en wat dat betekent hoe jij gaat ondernemen.

Als je 1 ding over kon doen sinds je bent begonnen met ondernemen, wat zou het dan zijn?

Helemaal niets. Alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt en geleerd, heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en gebracht waar ik nu sta. En van daaruit kan ik zelf verder èn kan ik gaan uitdelen! Hoe mooi is dat!

Nou, 1 ding dan: ik zou al graag veel eerder kennis hebben gemaakt met breinkennis. Dan had ik wellicht andere keuzes gemaakt, maar was ik ook veel meer in balans geweest. Anderzijds: dan had ik weer niet de ervaringen opgedaan, die ik nu heb opgedaan en van waaruit ik anderen weer kan helpen.

Kortom: kijk niet terug, maar kijk vooruit, met wat je nu hebt en wat je daarmee nog kunt bereiken, voor zowel jezelf als voor anderen.

Wat is je toekomstvisie?

Mijn visie is: doen waar ik me nu al met veel plezier mee bezig houd: vanuit passie en geloof een inspiratiebron zijn om mensen te helpen zichzelf te (kunnen) zijn.

Op dit moment doe ik dat dus op 3 manieren:

1. Met Strandsport Zeeland op het strand de verbinding zoeken binnen de groepen waarbij een activiteit de ontspannen achtergrond is die dit mogelijk maakt.
2. Met mijn werk in het inloophuis in Vlissingen.
3. Met het starten van coaching vanuit mijn ervaringen en opgedane kennis m.b.v. breinkennis, beweging, voeding en geloof. Dit ga ik doen vanuit een nieuw bedrijf ((ik heb nog geen naam, maar het komt t.z.t. online ophttps://www.henrietteswartjes.nl/)

Ik leef mijn leven echter organisch, wat inhoudt dat er best nog dingen op mijn pad kunnen komen die bij mijn visie aansluiten. Niets staat vastgebeiteld in beton.

Tot slot wil ik vooral samen met mijn man genieten van de ongelooflijk mooie omgeving waarin we wonen, het strand, en elkaar!

Contactpersoon: Henriëtte Swartjes
Onderneming: Strandsport Zeeland
Website: https://strandsportzeeland.nl/